This poem is dedicated to the loving memory of my husband’s brother Waldemar Wręczycki (9/17/1958 – 10/20/2023) / Poemat dedykowany pamięci ukochanego brata męża, Waldemara Wręczyckiego (17.9.1958 – 20.10.2023)
![](https://resiliencewithin.wordpress.com/wp-content/uploads/2023/10/green-solar-bird_10-26-2023.jpg?w=790)
![](https://resiliencewithin.wordpress.com/wp-content/uploads/2023/10/red-solar-bird_10-26-2023.jpg?w=999)
You departed so quietly
Like a falling Autumn leaf
Flying freely in the wind
Preferring to dance with the angels
Playing soft music on the ukulele
Bringing sadness to our minds
And aches to our hearts
But there is comfort in knowing
That your suffering is over
And now the time has come for us to heal
And accept you into our hearts
As spiritual presence to be cherished
Odszedłeś tak cichutko
Jak spadający jesienny liść
Swobodnie latający na wietrze
Wolący tańczyć z aniołami
Grającymi delikatną muzykę na ukulele
Wprowadzając smutek do naszych umysłów
I ból do naszych serc
Ale wiedza że już nie cierpisz pociesza
I nadszedł czas, byśmy Cię odżałowali
I przyjęli do naszych serc
Jako duchową obecność, którą należy pielęgnować
© Dr. Alina Wręczycki, 10/26/2023