The mystery of darkness inspires us to slow down To go through self-reflection like the night of the soul Not necessarily changing what we experience But maybe taking a look at our stimuli From a more feeling-based perspective Instead of thinking, to realize that There are plenty of aha moments in our lives Regardless of dealing with mundane or sacred matters Darkness, however, allows us to admire the light Dancing to the moonlight but feeling the warmth of the Sun
Tajemnica ciemności inspiruje nas do zwolnienia tempa By wejść w autorefleksję jako noc duszy Niekoniecznie by zmieniać to, czego doświadczamy Lecz może spojrzeć na nasze bodźce Z perspektywy opartej bardziej na uczuciach Zamiast o nich myśleć, żeby sobie uświadomić Że w naszym życiu jest sporo momentów zachwytu Bez znaczenia, czy mamy do czynienia ze sprawami przyziemnymi, czy świętymi Natomiast ciemność pozwala nam zachwycać się światłem Tańcząc do księżyca, lecz czując ciepło słońca
Maybe if we put our hands on our hearts Maybe what torments us becomes forgotten Even if only for a moment of the sacred now To commune with our highest self In majestic silence shrouded in the mystery of life
Może gdybyśmy położyli dłonie na sercach Być może to, co nas dręczy, odchodzi w zapomnienie Choćby teraz tylko przez chwilę świętości By obcować z naszym najwyższym ja W majestatycznej ciszy spowitej tajemnicą życia
Is releasing burdens from our lives giving them up Or is it like pruning the vines By the hand of a loving vineyard master To allow for a new growth So, our daily bread sprinkled with wine, and silence Become our joyful companion for the changing seasons of life New endings and beginnings While we, having access to more light Grow taller to enjoy who we are becoming
Czy uwolnienie się od ciężarów życia, to porzucenie ich A może jest to jak przycinanie winorośli Dłonią kochającego mistrza winnicy Aby umożliwić nowy wzrost By nasz chleb powszedni skropiony winem i ciszą Stał się radosnym towarzyszem zmieniających się pór roku Nowych końców i początków Gdy my, mając dostęp do większej ilości światła Rośniemy wyżej, by cieszyć się kim się stajemy
Rising from the ashes of internal fires Is an act of courage and self-love Saying good bye to what was but had to die To fertilize the ground for the new and birth resilience Reborn from our ashes, we honor the past Without dwelling on it but kissing it goodbye with the heart Able to not only accept the changes But constructively influence the mind
Powstawanie z popiołów wewnętrznych ogni Jest aktem odwagi i miłości własnej Żegnając to, co było lecz musiało umrzeć By użyźnić grunt nowego i narodzić odporność Odrodzeni z naszych popiołów pamiętamy przeszłość Ale nie rozwodzimy się nad nią całujac na pożegnanie sercem Potrafiącym nie tylko zaakceptować zmiany Lecz konstruktywnie wpływać na umysł
Without the heart There is no passion Without the passion There is no light Without the light There is darkness Like a cave That subdues our senses With the heart Like a personal torch Of sacred luminescence Passion rises Like Phoenix from the ashes To lead the way out Into an open prairie Of happiness and joy
Bez serca Nie ma pasji Bez pasji Nie ma światła Bez światła Jest ciemność Jak jaskinia Obezwładniająca nasze zmysły Z sercem Jak osobistą pochodnią Świętej luminescencji Pasja wstaje jak Feniks z popiołów By wyprowadzić nas Na otwartą prerię Szczęścia i radości
There is no competition in nature There are no concepts of plants and weeds There is no cleaning or trimming One plant grows taller Having greater access to nutrients and light While others wilt as the natural order of things So, why is it that we need pruning To release unwanted emotions Leading to destructive thoughts That rob us of the joys of the passing moments That could be a reflection of who we are becoming Journeying through changing seasons Perhaps somewhere between the head and the heart Perhaps in the throat chakra on the mind-heart axis We can reconcile what to let go of as burdens To stand tall in the light like the city on a hill
W naturze nie ma rywalizacji Nie ma pojęć roślin i chwastów Nie ma czyszczenia ni przycinania Jedna roślina rośnie wyżej Z większym dostępem do składników odżywczych i światła Podczas gdy inne więdną zgodnie z naturalnym porządkiem rzeczy Dlaczego więc potrzebujemy przycinania by porzucić niepożądane emocje Prowadzące do destruktywnych myśli Które okradają nas z radości przemijających chwil Bedącymi odzwierciedleniem, kim się stajemy Przez zmieniające się pory roku Być może gdzieś pomiędzy głową a sercem Być może w czakrze gardła na osi umysł-serce Potrafimy pogodzić to, co porzucić jako ciężary By stać wysoko w świetle jak miasto na wzgórzu
Living with joy is not a fight but a conscious choice To leave our burdens at the foot of the cross To be light and resonate with light The energy that brings us joy It is a choice that calls for courage To make it in silence – a holy language A sweet whisper that an unburdened soul feels As the source of conceptual understanding To empty the mind and allow joy To spread to others regardless of their reception
Życie z radością to nie walka, lecz świadomy wybór By zostawić ciężary u stóp krzyża Być lekkim i rezonować ze światłem Energią, która daje nam radość To wybór wymagający odwagi By uczynić go w ciszy – świętym języku Słodkim szeptem, który czuje lekka dusza Źródło zrozumienia pojęciowego Aby opróżnić umysł i pozwolić, by radość Przeniosła się na innych niezależnie od ich odbioru
Emotions as energy in motion precipitate our thinking And rise and fall like ocean waves Throughout each moment of being awake Unless we are mindful to slow them down From the waterfall force to being barely detectable More felt rather than conceptualized Placed on a later thinking shelf To calm the mind to our birth state When we were not thinking but feeling Our mother and father’s love Thoughts are part of our transitional selves To flow into our highest Self in the ocean of life The flow is like a river that starts as a stream To transform into a delta of tidal waters Sometimes pushed back by life force And sometimes flowing to merge with the ocean But the secret is not to have a head full of thoughts But prioritizing and dismissing some as our social roles change Based on our principles that should be constant And our goals along the straight and narrow path Leading to an opening door to new opportunities Learning to say no to honor ourselves with compassion To travel light on the journey of self-knowledge with joy
Emocje jako energia w ruchu przyspieszają nasze myślenie I wznoszą się i opadają jak fale oceanu W każdej chwili przebudzenia Chyba, że pamiętamy by je zwalniać Od siły wodospadu po ledwo wykrywalną Bardziej odczuwalną niż konceptualizowaną Odłożoną na później myślącą półkę By uspokoić umysł do stanu urodzenia Kiedy nie myśleliśmy, lecz czuliśmy Miłość naszej matki i ojca Myśli są częścią naszych przejściowych jaźni Wpływając do naszego najwyższego Ja w oceanie życia Przepływ jest jak rzeka, która zaczyna się jako strumień Przemieniając się w deltę wód pływowych Czasami odpychanych przez siłę życiową A czasem płynących, by połączyć się z oceanem Ale sekret polega na tym, by nie mieć głowy pełnej myśli Lecz priorytety odczuwając je gdy nasze role życiowe się zmieniają W oparciu o nasze zasady, które powinny być stałe A nasze cele na prostej i wąskiej ścieżce Prowadzą do uchylonych drzwi nowych możliwości Ucząc się mówić „nie”, okazując sobie współczucie By radośnie i lekko podróżować ścieżką samopoznania
Earth, water, fire, and wind. Where there is energy there is life. / Ziemia, woda, ogień i wiatr. Gdzie jest energia, tam jest życie.” ― Suzy Kassem
The below photograph is courtesy of Alejandro Quiroz. / Poniższe zdjęcie udostępniono dzięki uprzejmości Alejandro Quiroza.
Fire Dances with its partner Air Stokes the fire Consuming everything in its path Water Flows to the lowest point To control the two Earth Waits patiently For the flood to stop To allow new life To emerge like Phoenix from the ashes
Ogień Tańczy z partnerem Powietrze Podsyca ogień Spopielając wszystko na drodze Woda Płynie do najniższego punktu By kontrolować dwójkę Ziemia Cierpliwie czeka Na ustanie powodzi By pozwolić nowemu życiu Wyłonić się jak Feniks z popiołów
Home is not necessarily a place But a refuge from the prose of life To relieve the body, mind and soul Letting it dance in the moonlight Without making a move As light as a feather in open space Without obstacles but with the captivating music of silence And the poetry of life that does not speak But conveys a message of love And reminds us that we can’t create a home But can discover it as an open space in time To be carved as ours, without attachments On a journey towards self-discovery
Dom to niekoniecznie miejsce Lecz ustronie od prozy życia By odciążyć ciało, umysł i duszę Pozwalając jej tańczyć w świetle księżyca Bez wykonywania ruchu Lekka jak piórko w otwartej przestrzeni Bez przeszkód z urzekającą muzyką ciszy I poezją życia, która nie mówi Lecz przekazuje przesłanie miłości I przypomnienie, że domu nie da się stworzyć Lecz można go odkryć jako otwartą przestrzeń w czasie By być wyrzeźbioną jako nasza lecz bez przywiązań W podróży ku samopoznaniu
resiliencewithin.wordpress.com 